AŞK MIYDI O?

Ask miydi o, askimsi bir sey miydi
Neydi cekip kendine, beni baglayan 
Kanatan dudagimi, tenimi daglayan
Elleri ta icimde o dev miydi

Etime bir alev degmiscesine
Nasil da yakardi optugu zaman
Bir su gibi akip gitti avuclarimdan 
Yorgunum simdi bin yil sevmiscesine

Hani o yalniz benim olan gul, kirmizi 
Gozlerimin onunde acilan sonsuz bahce
Hani, o var olmalarimiz opustukce
O delice surdurmeler yasantimizi

Hic doymamak oysa, tene, kokuya, aska
Sarildikca guclenmek, butunlenmek
Kudurmus arzularla zamani yenmek
Ve en kuytularda bulusmak korka korka

Kimi gun utanmak otlardan, cimenlerden
Kimi gece mihlamak golgemizi duvara
Varmak icin o sevgiyle acilmis kollara
Apansiz dusmek yukseklerde bir yerden

Oydu iste alistigim, ozledigim simdi de
Sevgice bir tutku, askimsi bir yakinlik
Avunmak... Kirik dokuk anilarla artik
Kimbilir? o geceler yasanmadi belki de
Ümit Yaşar Oğuzcan

AŞKA DÖNÜŞ


Donebilmek o donusu olmayan yollardan 
Surekli bir aldanis bir daha bir daha 
Hic bitmeyecek gecelerden bir sabaha 
Cikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan 


Konusmak konusmak gozlerle fisiltilarla 
Duymak buyulu sicakligini beyaz ellerin 
Her gecen dakika var oldugunu anlamak icin 
Yasamak arzu dolu dudaklarda, sarkilarla 


Unutmak ne varsa kotulukten yana 
Inmek sevilen gozlerin derinligine 
Oyle mutlu, oyle sarhos, alabildigine 
Bin yil icmek o sulardan kana kana 


Her gun ona kosmak daglardan tepelerden 
Her yerde, her zaman onsuz edememek 
O en tatli hayal, en buyuk gercek 
Anlarsin tasan o gunlerden gecelerden 


Sonra bir gun o butun karanliklari yirtasin gelir 
Basini alip gidesin gelir uzak denizlere 
Artik her sey bos ve yalan sevdin ya bir kere 
Her yerinden bir bugu halinde o yukselir 


Sen yoksun artik anla yeryuzunde bir o var 
Onun elleri var, gozleri, dudaklari 
Anlarsin tenin besledigi zaman topraklari 
Ve hala seversin zaman bitinceye kadar 


Yeniden var olustur ya da bir baska turlu olustur bu 
Nice aldanmalardan sonra bir aska donustur bu.

Ümit Yaşar Oğuzcan

DAĞ RÜZGARI


Kaderde senden ayri dusmekte varmis
Dogrusu bunu hic dusunmemistim..
Seni tanimadan
Hele seni boyle deli divane sevmeden
Yalnizlik guzeldir diyordum
Al basini, kac bu sehirden
Ufukta bir cizgi gibi gordugun daglara
Ruzgarin iyot kokularini tasidigi denizlere git
Git gidebildigin yere git diyordum
Oysa ki, senden kacilmazmis
Yokluguna birgun bile dayanilmazmis.
Bilmiyordum..


Yine de dayanmaga calisiyorum iste
Bir kir cicegi kopariyorum gozlerine benzeyen
Gecen bulutlara sesleniyorum ellerin diye
Ruzgar guzel bir koku getirmisse
Saclarini oksayip gelmistir diyerek avunuyorum
Yasamak seninle bir baska zamani
Bir baska zamanda seni yasamak
Herseyden once sen
Elbette sen
Mutlaka sen
Ister uzaklarda ol
Ister yanibasimda dur
Sen ol yeter ki bu zaman icin de
Ben olmasam da olur
Seni bir yumaga sariyorum yillardir
Bitmiyorsun
Caresizligim gun gibi asikar
Su olup cesmelerden akan guzelligin
Inceligin isik isik yuzume vuran
Sen gunes kadar sicak
Tabiat kadar gercek
Sen bahcelerde cicekler actiran
Sudan, havadan, gunesten yuce varlik
Sen, o tek sevgi icimde
Sen gorebildigim tek aydinlik


Bir nefeste benim icin al
Havasizliktan oldurme beni
Bulutlara, yildizlara benim icin de bak
Susadim diyorsam
Bir yudum su icmelisin
Ben yorulduysam sen uyumalisin
Ellerim sevilmek istiyor
Saclarim oksanmak istiyor
Dudaklarim opulmek istiyor
Anlamalisin.


Agaclarin yesili kalmadi
Gokyuzunun mavisi yok
Bu daglar o daglar degil
Ruzgarinda kekik kokusu yok
Kim bu caresiz adam
Bu kan canagi gozler kimin
Kac gecedir uykusu yok
Gunduzu yok
Gecesi yok
Yok
Yok
Anladim
Sensiz yasanmaz bu dunyada
Imkani yok.

Ümit Yaşar Oğuzcan