Sevgilim,her sabah hüzünle başlar.
Her gecem huzursuz,üşüyorum.
Ne zaman biter bu hasret...
Ne zaman biter bu özlem,dön artık!

Şu an son mektubun elimde,
Göz yaşlarında var üzerinde...
Yazarken ağlamışsın sevgilim.
Dayanmaz buna yüreğim...

Aklımda son veda günü,
Duruşun bana bakışların
Gözlerinden,dudaklarından
Öperim, seni öperim...

O tatlı ,o acı...
Okurken ağladım,yüreğime sakladım.
Ne olur üzülme, mutlaka döneceğim...
Sevgimiz uğruna yaşıyorum, ayaktayım...

Rafet El ROMAN